EVERYTIME

Every time I see you,
my eyes start to glow...

Every time I hear your voice,
my heart makes noise...

Every time you dance,
I can't help but to glance...

Every time I hold your hand,
I feel like I'm in wonderland...

Every time you smile,
I feel worthwhile...

Every time I touch your skin,
I tend to forget everything...

baby 6-19-9

Philippine Forest

Sadyang kahanga-hanga ang kagandahan ng ating kapaligiran. Lalo pa't ito'y napapaligiran ng malulusog at luntiang punong-kahoy at iba't ibang uri ng halaman.

Ngunit, Bakit ba ang dating pinag-iingatang kagubatan na pinalamutian ng malalaking kahoy ay sadyang naglaho na?

Ito ba'y dahil sa kasakiman nating mga taong walang inintindi kundi ang sariling kapakanan? Ni Hindi isinaalang – alang and kinabukasan ng Inang Bayan pati na ang mga sanggol na ngayon lang isinilang. Walang pakundangang pinuputol ang mga punongkahoy sa gubat, ipinagbibili at ang iba nama'y sinusunog upang magkaroon ng lupaing pagtataniman ng palay, mais at iba pa.

Ang dating mayamang kagubatan na pinamugaran ng iba't ibang uri ng mga ibon ay naglaho na, patin na rin ang mga maiilap na hayop na masayang naninirahan dito ay wala na rin.

Gaanu man kasinop ang iba't ibaing aheniya sa gobyerno upang maibalik nag dating malawak at mayamang kagubatan ito'y walang saysay, kung tayong lahat ay di magkaisa at magtulungan upang kamtin ang isang layunin.

Bawat isa sa atin ay may tungkulin na pangalagaan at pagyamanin ang ating kapaligiran lalo na sa ating kagubatan. Dahil dito nakasalalay ang buhay ng ating bansa, ang buhay ng bawat tao. Ang sariwang tubig na ating tinatamasa, ang sariwang hangin, prutas at iba pang pagkain ay dulot umano ng pag kakaroon ng kagubatan.

Anuman ang yaman na mayroon tayo ngayon ay dapat nating pag-ingatan, pahalagahan, pagyamanin at anuman ang unti unting naglalaho ay dapat gawa'n ng paraan upang ito'y maibalik sa atin at nang tayo ay magkaroon ng magandang kinabukasan.

Halina aking mga kababayan, tayo'y magatanin sa ating bakuran. Prutas man ito o ano pa man, ang mahalaga ay ating maagapan at di tuluyang mawala ang kagandahan ng ating kapaligiran.

Udyukin natin ang ating mga sarili sa pagtanim ng mga punongkahoy at halaman, upang maibalik ang dating kaali-aliw at mapang akit na bayan. :)

just a man, i don't know

As i arrived last night at my aunt's house where i currently live, I saw man. He is attractive, I think....

I don't know what I feel but I just want to know him. However, we didn't have time to chat for everybody was busy in preparing for the house blessing for the next day.

This day is the blessing day....But, it is reschedule to 4Pm and i have a hospital duty starting 3pm to 7am tomorrow..how sad, i really want to stay but i can't,,,,huhuhuhu....

hope to see him again next time and have enough time to know him more than his name... :(

stupid poem

It has been two years since i saw him...yet, our story is still fresh on my mind. it keeps on reminding my stupidity....can't believed i wrote this poem then for him.....

IF ONLY

If only…..

I could turn back time,

I’ll free myself till now!

If only…..

I could change birth time,

I want to be born in 1989!

If only…..

I could teach my heart,

I don’t want to get hurt

And suffer from this mess!

If only……

I could stop this idiocy,

If only……

nice to here!!!!!!!!

guyz, at last i hav now my own blog....hehe.....get ready to learn the other side of me.......